Εκχύλισμα από φλοιό λευκής ιτιάς - σαλικίνη

Η σαλικίνη είναι αναλκοολικός β-γλυκοζίτης. Η σαλικίνη είναι ένας αντιφλεγμονώδης παράγοντας που παράγεται από φλοιό ιτιάς.

Βρίσκεται επίσης στο castoreum, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως αναλγητικό, αντιφλεγμονώδες και αντιπυρετικό. Η δραστηριότητα του castoreum έχει πιστωθεί στη συσσώρευση σαλικίνης από ιτιές στη διατροφή του κάστορα, η οποία μετατρέπεται σε σαλικυλικό οξύ και έχει μια δράση πολύ παρόμοια με την ασπιρίνη.

Η σαλικίνη σχετίζεται στενά στη χημική σύνθεση με την ασπιρίνη. Όταν καταναλώνεται, η ακεταλική γέφυρα διασπάται. Τα δύο μέρη του μορίου, η γλυκόζη και η σαλικυλική αλκοόλη, μεταβολίζονται στη συνέχεια ξεχωριστά. Με την οξείδωση της αλκοολικής λειτουργίας το αρωματικό μέρος τελικά μεταβολίζεται σε σαλικυλικό οξύ.

Η σαλικίνη προκαλεί πικρία όπως η κινίνη, όταν καταναλώνεται.

Η αλκαλική διάσπαση της γλυκοζίτης ποπουλίνης παράγει βενζοϊκό και σαλικίνη.

Η σαλικίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί από ορισμένα άτομα που περιορίζονται ή προτιμούν φυσικές φαρμακευτικές πηγές, ως αντιφλεγμονώδες, ανακούφιση από τον πονοκέφαλο ή τον πόνο, ανακουφίζοντας τα συμπτώματα της αρθρίτιδας, της ακμής, της ψωρίασης και των κονδυλωμάτων. Για λόγους ασφαλείας, χαμηλότερου κινδύνου παρενεργειών και αρνητικής αλληλεπίδρασης με συνταγές όπως γαστρεντερικός πόνος από ιβουπροφαίνη και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ).