Οξεικός αιθυλεστέρας | 141-78-6

1. Ο οξικός αιθυλεστέρας υδρολύεται εύκολα και επίσης υδρολύεται σταδιακά για να σχηματίσει οξικό οξύ και αιθανόλη παρουσία νερού σε θερμοκρασία δωματίου. Η προσθήκη ιχνοποσοτήτων οξέος ή βάσης μπορεί να προάγει την αντίδραση υδρόλυσης. Ο οξικός αιθυλεστέρας μπορεί επίσης να υποστεί αλκοόλυση, αμμωνόλυση, ανταλλαγή εστέρων, αναγωγή και άλλες κοινές αντιδράσεις γενικών εστέρων. Συμπυκνώνεται από μόνο του παρουσία μετάλλου νατρίου για να σχηματίσει 3-υδροξυ-2-βουτανόνη ή ακετοξικό αιθυλεστέρα. αντιδρά με το αντιδραστήριο Grignard για να σχηματίσει κετόνη, και περαιτέρω αντίδραση δίνει τριτοταγή αλκοόλη. Ο οξικός αιθυλεστέρας είναι σχετικά σταθερός στη θέρμανση και παραμένει αμετάβλητος όταν θερμαίνεται στους 290°C για 8-10 ώρες. Αποσυντίθεται σε αιθυλένιο και οξικό οξύ όταν περάσει μέσα από θερμό σιδερένιο σωλήνα, σε υδρογόνο, μονοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του άνθρακα, ακετόνη και αιθυλένιο μέσω σκόνης ψευδάργυρου που θερμαίνεται στους 300~350°C και σε νερό, αιθυλένιο, διοξείδιο του άνθρακα και ακετόνη μέσω αφυδατωμένο οξείδιο αλουμινίου στους 360°C. Ο οξικός αιθυλεστέρας αποσυντίθεται με υπεριώδη ακτινοβολία και παράγει 55 τοις εκατό μονοξείδιο του άνθρακα, 14 τοις εκατό διοξείδιο του άνθρακα και 31 τοις εκατό υδρογόνο ή μεθάνιο, τα οποία είναι εύφλεκτα αέρια. Η αντίδραση με το όζον παράγει ακεταλδεΰδη και οξικό οξύ. Τα αέρια υδραλογονίδια αντιδρούν με οξικό αιθυλεστέρα για να σχηματίσουν αιθυλαλογονίδιο και οξικό οξύ. Το ιωδιούχο υδρογόνο είναι το πιο αντιδραστικό, ενώ το υδροχλώριο απαιτεί πίεση για να αποσυντεθεί σε θερμοκρασία δωματίου και θερμαίνεται στους 150°C με πενταχλωριούχο φώσφορο για να σχηματίσει χλωροαιθάνιο και ακετυλοχλωρίδιο. Ο οξικός αιθυλεστέρας σχηματίζει διάφορα κρυσταλλικά σύμπλοκα με άλατα μετάλλων. Αυτά τα σύμπλοκα είναι διαλυτά σε άνυδρη αιθανόλη αλλά όχι σε οξικό αιθυλεστέρα και υδρολύονται εύκολα στο νερό.

2.Σταθερότητα: Σταθερό

3.Απαγορευμένες ουσίες: Ισχυρά οξειδωτικά, αλκάλια, οξέα

4. Κίνδυνος πολυμερισμού: Μη πολυμερισμός